Sprawdź adres IP

Istnieje kilka sposobów sprawdzenia adresu IP. Poniżej znajduje się kilka prostych metod: Skorzystaj z usług online: Możesz korzystać z usług online, takich jak „Jakie jest moje IP”. Jeśli wpiszesz „Jaki jest mój adres IP” w pasku wyszukiwania przeglądarki internetowej i rozpoczniesz wyszukiwanie, uzyskasz dostęp do witryny wyświetlającej adres IP, którego aktualnie używasz. Korzystanie z wiersza poleceń (Windows) lub terminala (Mac/Linux): W systemie Windows możesz sprawdzić aktualnie używany adres IP, otwierając wiersz poleceń i wprowadzając polecenie ipconfig. Na komputerze Mac lub Linux możesz otworzyć terminal i użyć poleceń ifconfig lub ip addr. Możesz na przykład wpisać adres ip show, aby wyświetlić informacje związane z Twoim bieżącym adresem IP. Sprawdź ustawienia sieciowe: Możesz także sprawdzić swój adres IP w ustawieniach sieciowych swojego komputera lub urządzenia. Zwykle możesz sprawdzić szczegóły sieci, z którą jesteś aktualnie połączony, w menu „Ustawienia sieci i Internetu” lub „Ustawienia sieci”. Użyj rozszerzeń przeglądarki: niektóre rozszerzenia przeglądarki wyświetlają Twój aktualny adres IP. Instalując te rozszerzenia, możesz łatwo sprawdzić swój adres IP w przeglądarce. Ustawienia sieciowe na smartfonie lub tablecie: Twój adres IP na urządzeniu mobilnym znajdziesz w menu ustawień Wi-Fi lub połączenia danych. Możesz łatwo sprawdzić, jakiego adresu IP aktualnie używasz, wybierając jedną z poniższych metod:

Co to jest adres IP?

Adres IP oznacza „adres protokołu internetowego” i jest unikalnym numerem identyfikującym każde urządzenie w sieci komputerowej. Adres ten służy do określenia miejsca docelowego danych przesyłanych przez Internet. Istnieją dwie wersje adresów IP: IPv4 (protokół internetowy w wersji 4) i IPv6 (protokół internetowy w wersji 6). Adres IPv4 jest wyrażony w czterech 8-bitowych blokach, co daje w sumie 32 bity i zwykle jest zapisywany w formacie „xxx.xxx.xxx.xxx”. Na przykład format to „192.168.0.1”. IPv6 został wprowadzony, aby rozwiązać problem niedoboru adresów w IPv4. Adresy IPv6 są wyrażone w 128 bitach, zwykle w formacie „xxxx:xxxx:xxxx:xxxx:xxxx:xxxx:xxxx:xxxx”. Adresy IP odgrywają ważną rolę w sieciach w zakresie routingu danych i umożliwienia komunikacji pomiędzy urządzeniami. Każde urządzenie ma globalnie unikalny adres IP, który umożliwia połączenie się z tym konkretnym urządzeniem w Internecie.

Różnica między ip4 i ip6

IPv4 (protokół internetowy w wersji 4) i IPv6 (protokół internetowy w wersji 6) odnoszą się przede wszystkim do wersji schematu adresowania IP. Istnieje kilka kluczowych różnic między tymi dwiema wersjami: Długość adresu: IPv4: Adres IPv4 jest reprezentowany przez 32 bity, zwykle składające się z czterech 8-bitowych bloków w formacie „xxx.xxx.xxx.xxx”. Zatem możliwych jest łącznie 4 294 967 296 (około 4 296,7 miliona) adresów. IPv6: Adresy IPv6 są wyrażone w 128 bitach i zapisane w formacie „xxxx:xxxx:xxxx:xxxx:xxxx:xxxx:xxxx:xxxx”. Zapewnia to ogromną przestrzeń adresową, około 3,4 x 10^38 adresów. Zapis adresu: IPv4: Wyrażony głównie jako liczby dziesiętne, gdzie każdy blok jest oddzielony kropką. IPv6: Wyrażony w formacie szesnastkowym, przy czym każdy blok jest oddzielony dwukropkiem. Przydzielanie adresów i zarządzanie nimi: IPv4: Początkowo nie brano pod uwagę braku adresów, a ze względu na ograniczoną liczbę adresów niedobór adresów IPv4 stanowi obecnie poważne wyzwanie. IPv6: rozwiązuje problemy z niedoborem adresów ze względu na dużą przestrzeń adresową i obsługuje bardziej efektywną alokację adresów. Konfiguracja i bezpieczeństwo sieci: IPv4: Translacja adresów sieciowych (NAT) jest powszechnie używana do łączenia sieci prywatnych z Internetem poprzez współdzielenie ograniczonej liczby publicznych adresów IP. IPv6: Zaprojektowany, aby ułatwić udostępnianie w sieciach prywatnych, dzięki czemu NAT może nie być już konieczny. Protokół IPv6 stał się bardziej odpowiedni do wymagań współczesnych sieci dzięki dodaniu funkcji eliminujących wyczerpywanie się przestrzeni adresowej i zwiększających bezpieczeństwo. Jednak do chwili obecnej jednocześnie używane są protokoły IPv4 i IPv6 i trwa proces przejścia mający na celu utrzymanie zgodności z wcześniej wdrożonymi systemami.